บทที่ 47

“แต่มีสิ่งหนึ่งที่แปลกดูเหมือนว่าฉินอวี้เหยาไม่ต้องการปิดบังความจริงที่ว่านางเป็นเป็นวรยุทธ์ และข้างกายนางก็มีลูกที่ป่วยออด ๆ แอด ๆ ด้วย…”

คิ้วรูปงามของหนานกงรุ่ยหยวนขมวดเล็กน้อย "หรือว่านางจงใจ?"

ผู้ที่เป็นวรยุทธ์กับผู้ที่ไม่เป็นวรยุทธ์ ความเคยชินและท่าทางการเคลื่อนไหวจะแตกต่างกัน ยากที่จะปิดบังได้...